هیچ وقت
عرب در ادبیات خود، ابزارهای گوناگونی برای بیان حالات نفی به کار می‌برد و از این جهت، مانند جهات دیگر، زبانی کاملا غنی است.
همانطور که ما در زبان فارسی مفاهیم مختلفی برای نفی مانند نه ، هرگز ، هیچ وقت و.. داریم، در ادبیات عرب هم مفاهیم دقیق‌تری وجود دارد.
در اصطلاح نحو ، نفی عبارت است از انکار کردن جمله با ادات مخصوص و ادات نفی، حروفی هستند که این معنا را افاده می‌دهند.
این حروف قبل از جمله واقع شده و عبارت‌اند از:
لَمْ، لَمّا، لا، ما، إنْ، لاتَ و لن.
لَنْ، بر فعل مضارع داخل شده و آن را در لفظ، منصوب و در معنا به مستقبل منفی تبدیل میکند.
اما لن تفاوت جالبی با دیگر ادات نفی دارد.
«لن» به معنای نفی ابدی است؛ برخلاف «لا» و «ما»!
به زبان ساده‌تر، لن یعنی هیچ وقت !
آیه 120 سوره بقره:
وَلَنْ تَرْضَى عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ
معنی آیه شریفه :
هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد مگر آنکه پیروی از آیین آنها کنی.
بگو: راهی که خدا بنماید به یقین راه حق تنها همان است؛
و البته اگر از میل و خواهش آنها پیروی کنی بعد از آنکه طریق حق را دریافتی، دیگر از سوی خدا یار و یاوری نخواهی داشت.
