اصلاح طلب، اصولگرا، حسن خمینی

جناح‌بندی‌ها اغلب وسیله‌‌‌ای سرگرم‌کننده برای مردم و ابزار مهمی برای معامله‌ها و حل معادله‌های پشت‌پرده قدرت است؛ تجربه ثابت کرده منافع مشترک سیاسیون (از هر جناحی)، آنها را بر سر موضوعاتی علیه مردم و ولی ‌جامعه متحد می‌کند!

ابراز مخالفت رهبری با حرکت غلط برخی از مردم در شعاردادن و قطع صحبت حسن خمینی در مراسم ارتحال امام، جز احترام به جایگاه خطیب و حفظ حرمت مراسم ارتحال و جلوگیری از بدعت بهم ریختن مراسم و عدم دودستگی و تشتت بین مردم نبود و به یقین هرشخص دیگری در جایگاه سخنران ایستاده بود، رهبری با همهمه و شلوغ کاری و قطع سخنرانی اش مخالف می کردند.

القصه؛ جریان اصلاحات با همراهی اصولگرایان با استفاده از عملیات روانی، این رخداد را محملی برای رد همه اتهامات سیاسی و زندگی اشرافی حسن خمینی و تایید مواضع سیاسی وی قرار داده و به تحریف، آن را حمایت رهبری از حسن‌خمینی خواندند! و همین امر را دستمایه تاخت و تاز به انقلابیون قرار دادند.

حالا حسن خمینی به بهانه مراسم وداع با جنازه مرحوم دعایی، محمدخاتمی را به جایگاه سخنرانی در حسینیه جماران دعوت کرده و به وی تریبون می‌دهد؛ کسی که سال ۸۸ به قصد ساقط کردن نظام و جایگاه ولی‌فقیه پا به میدان گذاشت!!

این دست حمایت‌ها مبین این است که بی شک منافع مشترک جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا ایجاب می‌کند حسن خمینی که به حسینیه جماران (که تا حیات امام مامنی برای مستضعفان و پابرهنگان بود) و رابطه نسبی با امام امت به چشم طعمه می‌نگرد، همچنان در صحنه سیاست باقی بماند، نقش‌آفرینی کند و یاغیان انقلاب را تکریم کند.

اما باید صحنه را بهم زد؛ منافع مشترک اهل تزویر با فتنه گران و پادوهای آنها در سال 88 باید تخریب شود؛ نه با رفتارهایی مثل آنچه رهبری با آن مخالفت کرد و جریان رسانه‌ای منتفع، آن را مصادره به مطلوب کرد بلکه با فریاد روشنگری و تبیین اهداف جریان تحریف، به مبارزه با آن پرداخت و پایشان را از هزارتوی سیاست قطع کرد.

✍️:چیتگر

ترمزهای انقلاب !

اصلاح طلبی یعنی منافع حزبی به هر قیمتی و هر وسیله ای حتی بی شرفی و وطن فروشی!

اصولگرایی یعنی بی عرضگی و در عین حال میدان ندادن پخمه های کهنسال صدر نشین حزب مورد نظر به جوانان نخبه دغدغه مند انقلاب!

اصلاح طلبی یعنی گرفتن رای و محبوبیت به وسیله تحریک شکم و زیر شکم خلق الله!

اصولگرایی یعنی به باد دادن محبوبیت انقلاب و اسلام به وسیله ی پخمگی و غرور پدرخوانده های حزب!

اصلاح طلبی یعنی استفاده ابزاری از مراجع و علما!

گاهاً تایید و گاهاً تکفیر!

اصولگرایی یعنی ترس و مصلحت اندیشی احمقانه از نقد انقلابی عملکرد سیاسی و مواضع دو پهلوی برخی مراجع!

اصلاح طلبی یعنی جوان، جور میکنم برقصی، توی جنس مخالف بلولی ، هر شکلی خواستی بگردی ، فقط طرفدار صرف و افراطی من باش و دغدغه و آرمان فراتر از شکم نداشته باش!

اصولگرایی یعنی جوان، من شعار آرمان ها رو میدم، تو برو برای آرمانهامون بجنگ و...!

اصلاح طلبی یعنی کلی همایش و کنگره و جلسه بی خاصیت با تمِ کراوات و غربزدگی و...

اصولگرایی یعنی کلی همایش و کنگره و جلسه بی خاصیت با تمِ چفیه و مداحی و عکس شهدا!

اصلاح طلبی یعنی کلی آقازاده غربزده و هرزه و فاسد میلیاردر اونور آبی!

اصولگرایی یعنی کلی آقازاده یقه دیپلمات ریشو و پست و مقام دار اینور آبی!

اصلاح طلبی یعنی حمایت همه جانبه از مفسد اقتصادی هم حزبی!

اصولگرایی یعنی استفاده ابزاری از مفسد اقتصادی برای کوبیدن هم حزبی سابقی که دیگه تمکین نمیکنه!

اصلاح طلبی یعنی تا نابودی جناح مخالف متحد باشیم و هیچ تفاوت اندیشه ای بینمون باعث اختلافمون نشه!

اصولگرایی یعنی هر اختلاف نظر کوچیکی رو تبدیل کنیم به معضل و بحران حزبی و تکفیر همدیگه!

اصلاح طلبی یعنی به لجن کشیدن واژه ی آزادی و تقلیل آزادی به بی بند و باری و لااوبالی گری!

اصولگرایی یعنی برخورد قهر آمیز و ایجاد دافعه حداکثری کردن برای واژه دین!

اصلاح طلبی یعنی ، سلطنت طلب و آتئیست و فمنیست و دموکراسی خواه و هرزه و رقاصه و...رو متحد کن علیه انقلاب!

اصولگرایی یعنی هر روز یه نمایندگی و شعبه انحصاری زدن برای انقلاب با اسامی مختلف و کوبیدن رفقای سابق!

پی نوشت؛

در نهایت اصولگرایی و اصلاح طلبی یعنی کوبیدن هماهنگ هر با عرضه ای که بخواد سفره فسیل ها و پخمه های لیبرال رو جمع کنه!

چه ریشوی یقه بسته

چه کراواتی سه تیغه!

شورای نگهبان

صحبتهای دیروز رهبری با عنوان «جفا به برخی کاندیداها که احراز صلاحیت نشدند»، ناظر بر گزارشی (حضور و تابعیت فرزند علی لاریجانی در آمریکا) بود که یکی از دستگاه های امنیتی به شورای نگهبان ارسال کرده بود و در رسانه های غیررسمی دست به دست شد، نه اصل عدم احراز صلاحیت لاریجانی.

متاسفانه صادق آملی لاریجانی که در روز بعد از اعلام صلاحیت ها با بیانیه تند شورای نگهبان را که خود عضوی از آن است به باد انتقاد گرفت با نقل اطلاعات از جلسات شورا در رسانه ها زمینه را برای این بی اخلاقی فراهم کرد تا اصل ماجرای عدم احراز صلاحیت برادرش به خاطر هشت مورد اصلی دیگر پنهان بماند!

تنها دقایقی پس از سخنان رهبری، کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان با دستپاچگی با انتشار یک توییت سخن از «حکم لازم الاتباع رهبری»، «خطای شورای نگهبان» و «رای جدید شورا» به میان آورد!

درحالی که دو روز بعد از اعلام نتایج صلاحیت ها رهبری صریحا در این خصوص موضع گرفته و بر اقدام قانونی شورای نگهبان در بررسی صلاحیت ها تاکید کرده بودند اما این توییت جناب سخنگو فضای هجمه علیه شورای نگهبان و تثبیت ادعای دروغین جریان اصلاحات و برخی اصولگرایانِ همراه با لاریجانی مبنی بر لزوم تایید صلاحیت لاریجانی توسط شورا براساس صحبتهای رهبری را رقم زد.

اما لاریجانی که بازیگر ماهری در صحنه سیاست است طی نامه ای به رهبری تلاش کرد صحبتهای وی را تحریف و مصادره به مطلوب کند! لاریجانی در این نامه رهبری را بابت «تاکید بر رفع ظلم و جفایی که در بررسی صلاحیت وی رخ داده» تحسین کرده و وی را حق طلب خواند!

درحالی که تاکید رهبر انقلاب بر لزوم دلجویی از کاندیدای مذکور به منظور انتشار اطلاعات خلاف واقع درمورد خانواده وی در فضای مجازی بود نه عدم احراز صلاحیت‌‌اش توسط شورای نگهبان!

دراین فضای غبارآلود برخی اصولگرایان نیز با سوار شدن بر این موج، هم به شورای نگهبان تاختند و هم زمینه را برای مظلوم نمایی بیشتر لاریجانی فراهم کردند.

بعنوان مثال عبدالله گنجی مدیرمسئول روزنامه جوان با طعنه به شورا در توییتی نوشت: چرا در بیانیه شورای نگهبان اثری از اعاده حیثیت و جبران خطا نسبت به لاریجانی دیده نمی شود؟!(قریب به مضمون) و یا پرویز امینی تحلیلگر سیاسی اصولگرا ضمن لزوم تغییر ساز و کار انتخابات، مردم سالاری، شفافیت، قواعد حاکم بر انتخابات و پاسخگویی شورای نگهبان را زیرسوال برد و در توییتی دیگر مدعی بی عقلی مذهبی ها در سیاست و حکمرانی شد!

یا زمانی که محسن مهدیان سردبیر خبرگزاری فارس در برنامه ی زنده می آید و به صورت کاملا شفاف از علی لاریجانی دفاع و حمایت می‌کند.

القصه اینکه به زبان ساده باید عرض کنم آقایان زمان پدر خوانده بازی یا پاس کاری قدرت بین اصولگرایان و اصلاح طلبان به سر آمده ، تمام کنید این مسخره بازی را، باور کنید حنای شما دیگر رنگی ندارد.

تک و پاتک های رقبا

یکی از مهم ترین مولفه های تاثیرگذار بر نتایج انتخابات، گفتمان حاکم بر رقابت های انتخاباتی یا همان زمین بازی انتخابات است.

در حالی که نارضایتی مردم از دولت  روحانی در ماه‌های اخیر شدت زیادی گرفته، آیت الله رییسی به عنوان یکی از دوقطب انتخابات سال 96 و به عنوان رقیب دولت، در کمپین انتخاباتی 1400 دست برتر را نسبت به بقیه رقبا داشته و می‌تواند فعالانه زمین بازی انتخابات ریاست جمهوری را مشخص کند.

این در حالی است که اکثر کسانی که در این انتخابات به عنوان رقیب ایشان پا به عرصه گذاشتند یا از کابینه دولت روحانی هستند و یا ارتباط نزدیکی با دولت در این 8 سال داشته‌اند.

اما آنچه که تا الان در کارزار انتخابات مشاهده شده تقریبا برعکس بوده و آنها در حال دست و پا زدن برای تعریف زمین بازی هستند و ایشان کاملا صبورانه برخورد می‌کند و منتظر جوابیه شورای نگهبان شده است.

به عنوان مثال اگر واکنش ها به اولین صحبت های آقایان رئیسی ولاریجانی را با هم مقایسه کنیم، خواهیم دید که اکثر قریب به اتفاق محافل سیاسی در حال واکنش به نطق آقای لاریجانی هستند و توجهات به آقای رئیسی بسیار کمتر است و این یعنی لاریجانی موفق شده که حداقل در پارتِ اولِ رقابت، زمین بازی را طراحی کند.

اگر دقت کنید بعد از ثبت‌نام او، نامزدهای اصلی جریان اصولگرا هیچ‌کدام نتوانستند بدون واکنش به رفتار او باشند. رفتار لاریجانی طوری بود که گویی یک‌سوی اصلی میدان رقابت اوست و برای تعیین سمت دیگر باید منتظر بود و دید دیگران چه می‌کنند.

او حتی در کلیپ دوم خود مجددا در صدد تعریف زمین بازی جدیدی بود و این بار گفتمان آزادی‌های اجتماعی و مدنی را طرح‌ریزی کرده. زمینی که رقبای او امتیاز خاصی در این‌مورد ندارند. همزمانی این کلیپ با خبر فیلترینگ اینستاگرام توسط یک قاضی نشان می‌دهد که تیم اصلاحات نفوذیهایش را فعال کرده و این بازی کاملا با برنامه طراحی شده بود. البته که با پاتک تیم رئیسی و برخورد قضایی با قاضی متخلف بسیار هوشمندانه آن را خنثی کرد.

با این حال به نظر می‌رسد یکی از علت های مهم انفعال ظاهری تیم رئیسی این است که یا خود را بی رقیب و از پیش برنده می‌دانند یا منتظر همان جوابیه شورای نگهبان هستند.

تیم رسانه ای لاریجانی کارنامهٔ نداشته را به تصویر می کشند و تیم رئیسی فعالیت و واقعیت های حقیقی را چشم پوشی می کنند و این انگاره اگر تغییر نکند شاید باعث غافلگیری آنها شود.

در این بین بهترین کنشگری را سعید جلیلی و ضرغامی داشتند ولی در کمپین سازی و گفتمان‌سازی رسانه‌ای موفقیت خاصی کسب نکردند.

لاریجانی کاندیدای نظام است

نظام از او راضی است، حمایت همۀ جریان‌ها را دارد، حلقۀ متصل کننده‌ اصلاح‌طلب و اصول‌گرا است و حرفش «بگیر» دارد؛ روابط خوبی با مراجع، بیت و دولت دارد؛ تقریباً همه مسئولیت‌‌های مهم را داشته و آشنا با ساختارهای حکمرانی است. ‏پس اگر روزی نام او را بر روی تعرفه‌ها نوشتید، یعنی شما به «تصمیم نظام» رأی دادید. امّا کدام نظام؟!

همان نظامی که می‌گفتند "برجام تصمیم نظام است". نظام آن‌هایی که چند دهه است کشور را بین‌ خودشان «پاس‌کاری» می‌کنند. ‏نظام همان‌هایی که دور یک سفره نشسته‌اند و به هم «رانت» تعارف می‌کنند. نظام همان‌هایی که با «چفیه» و «کراوات» اختلاس می‌کنند. نظام «تکنوکرات‌ها»؛ نظامی که برایش مهم نیست مردم زیر چرخ‌دنده‌های توسعه له بشوند. ‏نظام اکبر طبری‌ها، رعیت‌ها و فریدون‌ها. نظام حداد-عارف. نظام تحجر و التقاط؛ افراط و تفریط. نظام آنانی که «عدالت» را توزیع فقر می‌دانند و «آزادی» را بی‌بند و باری. نظامی که همیشه از «تعارض منافع» ارتزاق می‌کند. ‏نظام ابرسرمایه‌داران، اتاق بازرگانی‌ها و رانت بگیران "چهار و دویستی" ؛ نظامی که از ریش پروفسوری‌ تا یقه بسته‌ترین‌شان روی همان ریل‌گذاری «هاشمی» در حرکتند. نظام همان‌هایی که شاید از چپ تا راست گسترده‌ باشند، اما همه با هم «رفیق» اند. نظام پیرمرد‌های عشق خدمت. ‏نظام «اصول‌ گرا»؛ که با اسم رمز «ضد ولایت» زبان‌ها را می‌دوزند. نظام آنانی که «طبق منویات مقام معظم رهبری» از زبانشان نمی‌افتد، اما همیشه خلاف جهت رهبری در حرکتند. نظام آن‌هایی که با نقاب «اصلاح‌طلبی» فسادی نمانده‌ که نکرده باشند. نظام همان‌هایی که شب‌ها رویای «غرب» می‌بینند. ‏و همان سرطان‌هایی که انقلاب اسلامی را «هضم شده» می‌خواهند.  آری؛ لاریجانی کاندیدای این نظام و اصل جنس مافیای قدرت است...

و اکنون، در آخرین راند این مبارزه، تمام چپ و راست‌شان به‌خط شدند تا او را نبازند. تا باز هم در «قدرت» بمانند. انقلاب ما نیاز به انقلاب دارد .انقلاب از نظامی که هاشمی راه اندازی کرد به نظام اصلی و واقعی...

باید این خون های کثیف را حجامت کرد.