اصلاح طلب، اصولگرا، حسن خمینی

جناح‌بندی‌ها اغلب وسیله‌‌‌ای سرگرم‌کننده برای مردم و ابزار مهمی برای معامله‌ها و حل معادله‌های پشت‌پرده قدرت است؛ تجربه ثابت کرده منافع مشترک سیاسیون (از هر جناحی)، آنها را بر سر موضوعاتی علیه مردم و ولی ‌جامعه متحد می‌کند!

ابراز مخالفت رهبری با حرکت غلط برخی از مردم در شعاردادن و قطع صحبت حسن خمینی در مراسم ارتحال امام، جز احترام به جایگاه خطیب و حفظ حرمت مراسم ارتحال و جلوگیری از بدعت بهم ریختن مراسم و عدم دودستگی و تشتت بین مردم نبود و به یقین هرشخص دیگری در جایگاه سخنران ایستاده بود، رهبری با همهمه و شلوغ کاری و قطع سخنرانی اش مخالف می کردند.

القصه؛ جریان اصلاحات با همراهی اصولگرایان با استفاده از عملیات روانی، این رخداد را محملی برای رد همه اتهامات سیاسی و زندگی اشرافی حسن خمینی و تایید مواضع سیاسی وی قرار داده و به تحریف، آن را حمایت رهبری از حسن‌خمینی خواندند! و همین امر را دستمایه تاخت و تاز به انقلابیون قرار دادند.

حالا حسن خمینی به بهانه مراسم وداع با جنازه مرحوم دعایی، محمدخاتمی را به جایگاه سخنرانی در حسینیه جماران دعوت کرده و به وی تریبون می‌دهد؛ کسی که سال ۸۸ به قصد ساقط کردن نظام و جایگاه ولی‌فقیه پا به میدان گذاشت!!

این دست حمایت‌ها مبین این است که بی شک منافع مشترک جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا ایجاب می‌کند حسن خمینی که به حسینیه جماران (که تا حیات امام مامنی برای مستضعفان و پابرهنگان بود) و رابطه نسبی با امام امت به چشم طعمه می‌نگرد، همچنان در صحنه سیاست باقی بماند، نقش‌آفرینی کند و یاغیان انقلاب را تکریم کند.

اما باید صحنه را بهم زد؛ منافع مشترک اهل تزویر با فتنه گران و پادوهای آنها در سال 88 باید تخریب شود؛ نه با رفتارهایی مثل آنچه رهبری با آن مخالفت کرد و جریان رسانه‌ای منتفع، آن را مصادره به مطلوب کرد بلکه با فریاد روشنگری و تبیین اهداف جریان تحریف، به مبارزه با آن پرداخت و پایشان را از هزارتوی سیاست قطع کرد.

✍️:چیتگر

سرمایه‌دار فَربِه را چه به عدالت؟!

امیر قلعه نویی بعد از پایان بازی تیمش مقابل استقلال بدون هیچ لکنتی از نمایشی بودن مقوله عدالت در ۴ دهه گذشته و ظلم به مردم سخن گفت.

اما این اظهارات از قلعه نویی برای افکارعمومی به هیچ وجه قابل پذیرش نیست؛

دستمزد این مربی برای حضور در تیم گل گهر سیرجان برای یک فصل حدود ۱۱ میلیارد تومان عنوان شده است؛

اگر دستمزد سالانه یک کارگر را با استناد به جدول دستمزدها و حقوق های وزارت کار در سال ۱۴۰۰ محاسبه کنیم این مبلغ به ۳۱ میلیون و ۸۶۰ هزار تومان میرسد؛ به عبارتی یک کارگر باید ۳۴۵ سال کار کند تا بتواند ۱۱ میلیار تومان پول بدست بیاورد!!

قلعه نویی باید پاسخ دهد که ۵ قهرمانی و ۴ نایب قهرمانی در لیگ و ۲ قهرمانی در جام حذفی کشور و انباشته شدن این ثروت کلان در این ۴۰ سال با عدالت بدست آمده یا ظلم؟!

اگر وضعیت همچون ماقبل این ۴ دهه بود، قلعه نویی بجای غوطه ور بودن در ثروت در شمال تهران، از فقر و اعتیاد در جوی های جنوب شهر چرت میزد.

گویی هرکه بیشتر از بیت المال ارتزاق کند و فربه تر شود طلبکارتر می شود!

امثال قلعه نویی عدالت را خورده اند و قِی کردند و حالا آروغ عدالت طلبی می زنند!

اتفاقا ۴ دهه است دوره خان و خان سالاری تمام شده اما قلعه نویی در همین ۴ دهه شده امیرخان!

اگر در این چهل سال ظلمی از قبل باقی مانده باشد ماحصل مسئولیت دوستان وی (جز هشت سال دولت احمدی نژاد) در راس کشور است که بیش از سه دهه جولان دادند و قلعه نویی بیشتر از هر چهره ورزشی دیگر با آنها حشر و نشر داشته است؛ از دیدارهای گاه و بیگاه با هاشمی رفسنجانی و تمجید از وی و رفاقت دیرینه با خاتمی و تاکید بر لزوم اطاعت از دستورات وی! تا حضور در میتینگ انتخاباتی روحانی در سال ۹۲ و سنگ تمام گذاشتن برای اصلاح طلبان.

قلعه نویی هم شریک و همسفره دوستانش است و هم در این لِه شدن مردم زیر چرخ های توسعه ی کارگزاران و اصلاحات و اعتدال، سهیم.

تجمیع قدرت سیاسی و قدرت اقتصادی در دستان رفقای سرمایه دار قلعه نویی جامعه را به سمت تمرکز منافع در ید اشراف و استثمار مردم برد و سلبریتی هایی مثل قلعه نویی همانطور که روز به روز ثروتمندتر و فربه تر شدند، روز به روز وقیح تر و طلبکارتر نیز شدند.

ای کاش امثال پورحیدری زنده بودند تا اخلاق، معرفت، بزرگ منشی و اسطوره بودن همچنان ادامه داشت نه لقمه و نطفه خراب خطاب کردن باشگاهی که قلعه نویی همه آبرو، اعتبار و ثروتش را از آن دارد.

ژوله ایسم

هر شهروندی حق دارد.

شهروند حق بیان نظر دارد.

شهروند حق اظهار نقد دارد.

شهروند حق انتخاب دارد.

شهروند حق گفتگو و شنیدن دارد.

ژوله یک شهروند است، پس حق دارد.

ژوله حق دارد خاتمی را بغل کند.

ژوله حق دارد برای روحانی تبلیغ کند.

ژوله حق دارد به روحانی رأی دهد.

اما
اما هر شهروندی وظیفه هم دارد.

شهروند وظیفه دارد مسئولیت اجتماعی داشته باشد.

شهروند وظیفه دارد برای انتخاب و طرفداری خود تحقیق کند، ادله داشته باشد.

شهروند باید پاسخگوی تصمیم خود در سطح خود باشد.

ژوله و امثال ژوله کم نیستند...

کسانیکه در سر کار آمدن این دولت یا آن دولت نقش داشته اند، جاده صاف کن جریانات سیاسی بودند، به سهم خود در وضعیت فعلی شریک هستند، اما امروز خود را کنار کشیده اند، کنار مردم نشانده اند و گذشته را طلبکارانه نقد می کنند.

شما خودتان خوب یا بد، بخشی از گذشته هستید...

همه باید به سهم خودمان پاسخگو باشیم نه اینکه زیرکانه کنار بکشیم و ژست انتقادی به خود بگیریم.

ژوله یک مثال بود.

دنبال ژوله ها باشید.

من، شما، آن فرد اثرگذار، صاحب رسانه، تربیون همه و همه مقصودم هستند.

جامعه از من و ژوله تشکیل نمی شود.

جامعه از ما ساخته شده است...

لاریجانی رحم اجاره ای ماست

توصیه های مهم سعید حجاریان به اصلاح طلبان در خصوص انتخابات 1400

سعید حجاریان توصیه‌های انتخاباتی خود به اصلاح‌طلبان را به شرح ذیل اعلام (ابلاغ) کرد:

لاریجانی در نقش روحانی می‌تواند رحم اجاره‌ای ۱۴۰۰ اصلاح‌طلبان باشد و حتی در مواردی از روحانی همراه‌تر است. تکبر و نخوت روحانی گاهی اوقات کار را دشوار می‌کرد.

ما در این انتخابات به چند رحم اجاره‌ای نیاز داریم. یک رحم برای کاندیداتوری که لاریجانی است. یک رحم برای اختلاف افکنی بین رقیب که احمدی نژاد است. در این رابطه  سیدحسن خمینی جلسات خوبی با احمدی نژاد داشته و علیرغم اینکه ردصلاحیت او جدی است اما از جسارت و تهورش به نفع ما می‌توان بهره‌برداری کرد.

مشکل اصلی ما کینه شتری لاریجانی‌ها با احمدی نژاد است که توصیه من این است آذری جهرمی را برای حل و فصل بین این دو بکار بگیریم. آذری جهرمی باید سیگنال‌هایی برای احمدی نژاد ارسال کند که به نفع همه‌ی ماست در انتخابات پیش روی، احمدی نژاد، لاریجانی را تخریب نکند.

محمد جواد ظریف و عارف محلی از اعراب ندارند. نه جسارت دارند و نه سیاست. هر دو به شدت اهل عقب نشینی هستند و چه بسا با نهیبی قالب تهی کنند و رقیب اتفاقا بدش نمی آید یکی از این دو رئیس جمهور شود‌.

اگر احمدی نژاد ساختار را تضعیف کند و سرشکستگی در بین حاشیه نشین‌ها و لشگر قابلمه بدست ایجاد کند، و اگر سرمایه اجتماعی جریان چپ به کمک خاتمی و سید حسن خمینی و ناطق نوری و حتی یک پیام از مهندس موسوی موج ایجاد کند، لاریجانی حتما رئیس جمهور خواهد شد. کاهش مشارکت برخلاف تصور عمومی مربوط به سبد رای اصولگرایان خواهد شد و نه اصلاح طلبان.

جعبه سیاه

برخی دوستان ادعاها و مواضع محیر العقول و فرار به جلوی اصلاح‌طلبانی چون آقایان تاجزاده و آشنا را می‌گذارند به حساب کج‌فهمی این افراد، درحالی‌که همه چیز به استراتژی سیاسی و حساب شده آنان برمی‌گردد.

راجع به شخص آقای تاجزاده بگوییم که ماموریت او خط‌دهی و خط‌شکنی علیه رهبر انقلاب است و توییت‌هایش را برایش می‌نویسند.
درخصوص کانال وی نیز باید گفت که رصد و فعالیت گسترده‌ای دارد و به مثابه یک سایت تحلیلی-خبری شبکه‌ساز عمل می‌کند که حداقل دو نفر ادمین را می‌طلبد برای این حجم از کار. اما چرا امثال آقای تاجزاده این مواضع محیر العقول را اتخاذ می‌کنند؟
پاسخ همان است که در مورد آمدنیوز بود و اکنون از منظری دیگر به آن می‌پردازیم.

اولا اگر دولت و اصلاح‌طلبان بویی از شرمندگی می‌بردند، در همان دولت اول آقای خاتمی باید برای همیشه در تاریخ دفن می‌شدند. علت تداوم و تَکرارشان طی ادوار مختلف، ملکه رفتاری دروغ و وقاحت، و سوارشدن بر جهل هواداران‌شان است.

ثانیا برای هر سطح مطلبی، یک شأن مخاطبی وجود دارد. یک ادعا هرچقدر هم که سبک و سخیف باشد، هستند کسانی که خریدار آن باشند.

ثالثا شایعات و شبهات تولید شده توسط ماشین جنگ رسانه‌ای اصلاح‌طلبان و ضدانقلاب، جبهه انقلاب را درگیر جنگ روانی فرسایشی و تمام عیاری کرده که دیگر فرصت و توانی برای مطالبه و مؤاخذه نمی‌گذارد. وقتی مشغول دفاع و پاسخگویی همیشگی باشیم، هیچوقت نوبت مطالبه نمی‌رسد.

بماند که آقای تاجزاده با راهبرد طلبکاری همیشگی بیش از دیگر هم‌قطارانش سر زبان‌ها افتاده و تبدیل شده است به لیدر رسانه‌ای اصلاحات.
آقای حسام الدین آشنا نیز دارای وضعیت مشابهی است، با این تفاوت که مسؤلیت دولتی و اندک شأن علمی نیز دارد که تاحدودی ملاحظه آن را می‌کند.

کیست که نداند مشاور عملیات روانی آقای روحانی نقشی را برای او دارد که آقای روحانی برای مرحوم هاشمی داشت: جعبه سیاه امنیتی و رابط رئیس جمهور وقت با ...

کسی که شأنی جز دامادی آقای دری نجف‌آبادی، وزیر وقت اطلاعات نداشته و به واسطه یک رابطه موروثی تا معاونت وزارت اطلاعات بالا کشیده شد، حتما وارد ارتباطات خطرناکی هم می‌شود.