دولت سوم روحانی

با انتحار محمدجواد ظریف در اظهار مخالفت صریح با سیاست های نظام در حوزه سیاست خارجی و زیرسوال بردن دیپلماسی میدانی نیروی قدس و شهید سلیمانی با هدف تثبیت مجدد دوگانه دیپلماسی میدان (مذاکره جنگ) در افکارعمومی به ‌منظور فشار به نظام برای پذیرش برجام جدید بدون اعمال خطوط قرمز رهبری در مذاکرات وین و بهره بردن از آن در انتخابات پیش‌رو ، که منجر به پایان حیات سیاسی ظریف شد، تاکتیک اصلی جریان لیبرال برای انتخابات نمایان شده است.

زمزمه‌ های تبادل جاسوسان تبعه آمریکا با زندانیان ایرانی، آزادسازی ۴۰۰ میلیون پوندی دارایی‌ های ایران توسط دولت انگلیس، آزادسازی ۷ میلیارد دلار از پول‌های بلوکه شده ایران توسط دولت آمریکا، تحرکات جدید دیپلمات‌های آمریکایی به رهبری برت مک‌گورک در خاورمیانه با سفرهای احتمالی به عربستان، امارات، مصر و اردن، دیدار ظریف با حوثی‌ها در عمان و تاکید وی بر آتش‌بس و بازگشت به گفت وگوهای صلح!، دیدار شمخانی با ویلیام برنز رئیس سازمان سیا و دیدار با رئیس اطلاعات عربستان در بغداد، و خبر رابرت مالی(نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و رئیس گروه بین المللی بحران) از توافق بزرگ! نشان از تفاهم تیم مذاکره کننده با آمریکایی ها و آغاز تعهدات کشورمان قبل از امضای سند تفاهم است؛ تفاهمی که مقدمه ی آن عدول از سیاست های منطقه‌ای جمهوری اسلامی و دست کشیدن از حمایت حوثی‌ها در برابر عربستان (در شرایطی که مآرب در آستانه فتح است)، عدم حمایت از نیروهای مقاومت در عراق و بازگشت آرامش به سفارت آمریکا در بغداد و کوتاه شدن دست نیروی قدس از سوریه و لبنان و بازیابی قدرت آمریکا در خاورمیانه است!

این تحرکات که با هدف انتخاباتی در حال انجام است، زمینه ساز ورود شریک سیاسی روحانی در انتخابات و تشکیل دولت سوم روحانی است؛ علی لاریجانی که با لابی‌گری و باندبازی مجلس وکیل الدوله ها را مدیریت می کرد، هم در تصویب برجام ، هم در روند فزاینده فقر مطلق و شکاف طبقاتی، افزایش قیمت نجومی مسکن، افزایش چند برابری قیمت ارز، تورم پنجاه و چند درصدی، فساد بی سابقه و اختلاس های هزارهزار میلیاردی و حقوق های نجومی، سقوط وحشتناک بورس و زیان چندهزارمیلیاردی مردم و هزار و یک نابسامانی دیگر در کشور شریک حسن روحانی است و پیروزی وی در انتخابات پیروزی روحانی، کارگزاران و اصلاح طلبان را رقم خواهد زد.

هرچند برای اصلاح طلبان که تجربه حمایت همه جانبه از حسن روحانی و پشتیبانی از اقدامات هشت ساله وی و کابینه‌ی تمام‌ اصلاح‌طلبش را دارند، پذیرش یک رئیس جمهور اجاره ای دیگر بعید به نظر می رسد اما با توجه به حذف ظریف از انتخابات توسط تیم عملیات روانی دولت (با انتشار صوت مصاحبه ظریف با لیلاز) و پهن کردن فرش قرمز مقابل پای لاریجانی تنها راه بقایشان در صحنه سیاست را همبستگی با کارگزاران و حمایت از لاریجانی می دانند.

در نهایت نکته‌ی مهم این است که به هیچ عنوان این اتاق فکر گمان نمی کرد اینطور موضوع حمله به فرمانده شهید تف سر بالا شود و در صورت خودشان فرود آید و از آنجایی که اعتقادی به خون شهید و اثرات آن ندارند دست به این اقدام احمقانه زدند.

القصه اینکه این صندوق‌های آرا در ۲۸ خرداد هستند که مشخص می کنند مافیای ثروت و قدرت در اتاق عملیات روانی مشترک کارگزاران و اصلاح طلبان پیروز می شوند یا شهروندان زخم خورده از مافیا.

گزارش یک افتضاح

مختصر درباره فایل صوتی منتشر شده از آقای محمد جواد ظریف:

اول:

اولین اقدام غیر حرفه ای جناب ظریف اینچنین سخن گفتن در زمان مسئولیت است. بسیاری از سیاستمداران و دیپلمات های غربی هم تاریخ شفاهی ضبط می کنند اما نه در زمانی که امکان سوء استفاده از آنها ممکن است. این خطای اول است. البته اگر فرضمان این باشد که نهاد ریاست جمهوری و یا وزارت خارجه فایل را منتشر نکرده اند. یعنی فرض خوشبینانه.

دوم:

فایل چگونه به شبکه ایران اینترنشنال رسیده است ؟ سه راه دارد اول مرکز بررسی ها و حسام آشنا که مجری پروژه بوده اند؛ دوم وزارت خارجه که فایل کامل را داشته، سوم عوامل برنامه.

سوم:
فرض کنیم تعمدا و خلاف میل آقای ظریف این فایل توسط نهاد ریاست جمهوری و مرکز بررسی ها منتشر شده باشد؛

نتیجه: منفجر کردن شخص ظریف در سیاست داخلی در ازای نجات روحانی و زنده نگه داشتن سیاست خارجی به عنوان بستر اصلی انتخابات و بازکردن راه برای نفرات بعدی. یعنی دولت به خودی ها هم رحم نمی کند وای به حال مردم و منتقدان.

چهارم:
فرض کم احتمال تر، انتشار توسط خود وزارت خارجه با رضایت خود ظریف است. در صورت صحت چنین فرضی یعنی جناب ظریف و تیمش نه فهمی از سیاست داخلی و مناسباتش دارند و نه سیاست خارجی. در فایل صوتی نکاتی در خصوص روسیه، سعودی، ارتباط با دموکرات ها و...مطرح می شود که همین حالا هم برای کشور هزینه زاست.

پنجم:

هرکدام از فرض های بالا درست باشد، یعنی افتضاح امنیتی در امنیتی ترین دولت تاریخ ایران!

ششم:

غیر از فرامتن، صحبت های آقای ظریف متن مهم و البته قابل مناقشه ای دارد که به عنوان یک سند تاریخی قابل بحث است، فارغ از جزئیات، روح حاکم بر بحث نگاه قابل تامل آقای ظریف به مقوله قدرت است؛ او فکر می کند یا حداقل دوست دارد اینطور القا کند که دیپلماسی چیزی جدا از قدرت کف میدان است جالب است که خودش در مصاحبه مثال هایی می زند که غلط بودن این فهم از مناسبات را ثابت می کند (مثل منتفی شدن مذاکره درباره یمن توسط سعودی ها) و داشتن چنین نگاهی توسط وزیر خارجه جمهوری اسلامی فاجعه در فاجعه است.

هفتم:

نکته قابل تامل بعدی تاکید آقای ظریف بر این ماجرا است که اساسا دولت و وزارت خارجه کاره ای نیستند؛ اینکه وزیر خارجه دولتی که بیش ترین رانت های سیاسی تاریخ را داشته و دستش در بسیاری از امور حداقل در فضای دیپلماسی باز بوده چنین حرفی می زند عجیب است، اما عجیب تر این است که چطور یک نفر می تواند با چنین باوری هشت سال بر مسندی بنشیند و بعد هم اظهار تمایل کند حاضر است در دولت بعدی هم وزیر خارجه باشد!
من شخصا نمی توانم این طور متعارض زندگی کنم شما چطور آقای ظریف؟

لاریجانی رحم اجاره ای ماست

توصیه های مهم سعید حجاریان به اصلاح طلبان در خصوص انتخابات 1400

سعید حجاریان توصیه‌های انتخاباتی خود به اصلاح‌طلبان را به شرح ذیل اعلام (ابلاغ) کرد:

لاریجانی در نقش روحانی می‌تواند رحم اجاره‌ای ۱۴۰۰ اصلاح‌طلبان باشد و حتی در مواردی از روحانی همراه‌تر است. تکبر و نخوت روحانی گاهی اوقات کار را دشوار می‌کرد.

ما در این انتخابات به چند رحم اجاره‌ای نیاز داریم. یک رحم برای کاندیداتوری که لاریجانی است. یک رحم برای اختلاف افکنی بین رقیب که احمدی نژاد است. در این رابطه  سیدحسن خمینی جلسات خوبی با احمدی نژاد داشته و علیرغم اینکه ردصلاحیت او جدی است اما از جسارت و تهورش به نفع ما می‌توان بهره‌برداری کرد.

مشکل اصلی ما کینه شتری لاریجانی‌ها با احمدی نژاد است که توصیه من این است آذری جهرمی را برای حل و فصل بین این دو بکار بگیریم. آذری جهرمی باید سیگنال‌هایی برای احمدی نژاد ارسال کند که به نفع همه‌ی ماست در انتخابات پیش روی، احمدی نژاد، لاریجانی را تخریب نکند.

محمد جواد ظریف و عارف محلی از اعراب ندارند. نه جسارت دارند و نه سیاست. هر دو به شدت اهل عقب نشینی هستند و چه بسا با نهیبی قالب تهی کنند و رقیب اتفاقا بدش نمی آید یکی از این دو رئیس جمهور شود‌.

اگر احمدی نژاد ساختار را تضعیف کند و سرشکستگی در بین حاشیه نشین‌ها و لشگر قابلمه بدست ایجاد کند، و اگر سرمایه اجتماعی جریان چپ به کمک خاتمی و سید حسن خمینی و ناطق نوری و حتی یک پیام از مهندس موسوی موج ایجاد کند، لاریجانی حتما رئیس جمهور خواهد شد. کاهش مشارکت برخلاف تصور عمومی مربوط به سبد رای اصولگرایان خواهد شد و نه اصلاح طلبان.