تمدن سازی اسلامی علوی در پیاده روی اربعین
اربعین ...
مسیر پر است از آدم های رنگارنگ ...
زن و مرد ، پیر و جوان ، سیاه و سفید ، عرب و عجم ، بلند و کوتاه ،شاد و غمگین ، عاشق و نالایق(خودم) و...
هرکس را هوایی در سر است ،
هوایی که در طواف حرم سیدالشهدا هروله می کند و دلِ خون دارد !
اینجا دیگر من و تو ، ما می شود و یک هدف را می سازد ،
هدفی که ابتدایش سرخی خون حسین است
و انتهایش بیرق سبز مهدوی ، که آغاز تمدنِ اسلامی - علوی خواهد بود ...
اینجا دیگر نژاد پرستی معنا ندارد ،
ایرانی و پاکستانی ، عراقی ، لبنانی ، افغانستانی و آفریقایی ، آمریکایی و...
در کنار یکدیگر گام بر می دارند ، و دل و قلوه هم می دهند و می گیرند !
اینجا نمونه ای است از آن تمدن آخرالزمانی که یک زن از یک سوی زمین در کمال امنیت به سمتی دیگر می رود بدون تکان خوردنِ آبی در دل !
اینجا دلی نمی لرزد ، جز در غمِ حسین
اینجا ، جاده ای دارد که میلیون ها دلباخته
در طول تاریخ در آرزوی قدم زدن در آن بوده اند....
اینجا ، خاکش با تمام خاک ها فرق می کند
اینجا هر زائر برای رسیدن به کربلا باید ابتدا در این خاک ها ، غسلِ عاشقی کند ،
و خاک آلود و عاری از آلودگی گناه ، وارد بهشت شود ...
اینجا تمام حساب کتاب هایش ، فرق می کند ...
اینجا بهشت است ، بهشت ...
نه ، اینجا از بهشت هم بهتر است ...
اینجا ، مسیرِ رسیدن به حسین است ...
خاطرات زندگی با ثبت عکس ها می گذرد ...
