موقعیت مهدی

«موقعیت مهدی» موقعیت زندگی است و عشق.

هرگاه صحبت از عشق به میان می‌آید، قانون و منطق رنگ می‌بازند؛ پس می‌توان به حکم بی‌اعتباری منطق در میدان عشق، «موقعیت مهدی» را نه یک فیلم دفاع مقدسی که یک عاشقانه مقدس دانست که عشق دو برادر، دو رفیق و دو عزیز را برایمان بر پرده نقره‌ای، نقاشی می‌کند.

«موقعیت مهدی» ما را با قهرمان یکی می‌کند؛ با خنده‌اش می‌خندیم، با گریه‌اش اشک می‌ریزیم، با شادی‌اش شاد هستیم، در غم برادرش مغموم می‌شویم و آنگاه که مهدی، عزم سفر می‌کند، خود را در «موقعیت مهدی» قرار می‌دهیم؛

نام خود را به فراموشی می‌سپاریم، بار سفر سبک می‌کنیم و می‌خواهیم دست در دست مهدی، قدم در مسیر گمنامی و مانایی بگذاریم؛ اما ناگاه به خود می‌آییم و می‌بینیم ما فقط ناظران عشق بازی این مردان خدا هستیم و نهیبی زده می‌شود و می‌فهمیم که «ما را بدان شه بار نیست. »

«موقعیت مهدی» ، موقعیت زندگی است

زندگی در عین مرگ

که اگر شهید، زنده نبود و نور نبود، مگر می‌شد چنین اثری خلق کرد و این چنین روح را در سالن خشک سینما جاری ساخت و نور را در اتمسفر تاریک آن، نشر داد؟

عجب هنرمندی است آنکه نور را نقاشی می‌کند و رنگ روح به آن می‌زند...

«موقعیت مهدی» موقعیت شیدایی است و هادی حجازی‌فر هنر شیدا شده خود را در آن متجلی کرده است.

سلبریتی گرین‌کارتی

در اوایل قرن و میان نفوذ عمیق حزب توده در ایران دهه ۲۰، ضرب‌المثلی باب بود که «اگر صبح رادیو اعلام کند در مسکو برف می‌بارد، توده‌ای‌ها با چتر در خیابان‌های تهران راه می‌روند»...

حالا شده است حکایت امثال حمید فرخ‌نژاد !

این شو مسخره هنرمند ایرانی، «توده‌ای-آمریکایی» بودن در آخرین ماه قرن است... نه چون جنگی که تا اینجا حداقل چندهزار کشته داشته است را محکوم کرده، چون چترش را بعد از برف اروپا و آمریکا باز کرده است... دیده است حالا که همه در آنسو حمله روسیه به اوکراین را «وحشیانه» خوانده‌اند خواسته او هم این توحش را محکوم کند، دیده است حالا که همه روسیه را تحریم می‌کنند او هم به سهمش تحریم و توبیخی کرده باشد...

البته این هنرمند زمانی که «وحشیانه» ترین تحریم تاریخ از سوی آمریکا به ملتش تحمیل شد از اسکار به مهاجرت و «جدایی» دلگیر نشد! وقتی دستمال به نعلین حاکم دبی می‌کشید و آرزو می‌کرد حاکم ایران شود از «وحشیانه» ترین نسل کشی در یمن آزرده خاطر نمی‌شد!

سلبریتی گرین‌کارتی ایران چترش را هرجایی باز نمی‌کند اما لاجرم مشت تناقضش بدجاهایی باز می‌شود...

بالاخره او هم مشکلات خاص خودش را دارد، زیر تامین همین ده هزار دلار هم زاییده است!

بدیهیات: موضوع جنگ خوب و جنگ بد، به نفع یا به ضرر ایران یا حتی میزان تلفات نیست، موضوع ادراک جنگ است... ما جنگ را بر چه مبنا می‌فهمیم و کجا چترمان را برایش باز می‌کنیم؟

سلبریتی ها بتمرگید

ریکی جرویس، کمدین انگلیسی - امریکایی، مجری اصلی برنامه جوایز گلدن گلوب (سال ۲۰۲۰) خطاب به سلبریتی ها می‌گوید:

"شما بازیگران برای هر که بخواهد بازی می کنید؛ حتی اگر داعش هم شبکه پخش مستمر راه بیندازد و به شما پیشنهاد بازی بدهد پیشنهادش را قبول می کنید.

پس وقتی می‌آیید روی سن تا جایزه بگیرید بی‌خود درباره چیزهای مهم سخنرانی نکنید. شما در مورد هیچ چیزی صلاحیت سخنرانی ندارید؛ شما حتی به اندازه یک بچه محصل هم سواد ندارید؛ پس لطفاً بیایید بالا؛ جایزه‌تان را بگیرید، از مدیر برنامه تون ، از مامی ، از ددی و از خدا تشکر کنید؛ بعد هم گورتان را گم کنید و بروید سرجاتون بتمرگید.!"

 

آیا مجری اختتامیه جشنواره فجر امسال می تواند چنین سخنانی خطاب به سلبریتی های بی سواد و پرمدعای ایرانی بزند؟

 

آن هایی که در و دیوار جشنواره‌ شان را از جشنواره‌های خارجی کپی می‌کنند، این یکی را هم کپی کنند دیگر...

هیچ وقت

عرب در ادبیات خود، ابزارهای گوناگونی برای بیان حالات نفی به کار می‌برد و از این جهت، مانند جهات دیگر، زبانی کاملا غنی است.

همانطور که ما در زبان فارسی مفاهیم مختلفی برای نفی مانند نه ، هرگز ، هیچ وقت و.. داریم، در ادبیات عرب هم مفاهیم دقیق‌تری وجود دارد.

در اصطلاح نحو ، نفی عبارت است از انکار کردن جمله با ادات مخصوص و ادات نفی، حروفی هستند که این معنا را افاده می‌دهند.

این حروف قبل از جمله واقع شده و عبارت‌اند از:

لَمْ، لَمّا، لا، ما، إنْ، لاتَ و لن.

لَنْ، بر فعل مضارع داخل شده و آن را در لفظ، منصوب و در معنا به مستقبل منفی تبدیل می‌کند‌.

اما لن تفاوت جالبی با دیگر ادات نفی دارد.

«لن» به معنای نفی ابدی است؛ برخلاف «لا» و «ما»!

به زبان ساده‌تر، لن یعنی هیچ وقت !

 

آیه 120 سوره بقره:

وَلَنْ تَرْضَى عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ

معنی آیه شریفه :

هرگز یهود و نصاری از تو راضی نخواهند شد مگر آنکه پیروی از آیین آنها کنی.

بگو: راهی که خدا بنماید به یقین راه حق تنها همان است؛

و البته اگر از میل و خواهش آنها پیروی کنی بعد از آنکه طریق حق را دریافتی، دیگر از سوی خدا یار و یاوری نخواهی داشت.

هیچ زن بی‌حجابی را راه ندهید

بعد از انتقاد علمای قم به وضع حجاب سال ۵۷ و با وجود مخالفت‌های مردم و زنان بی‌حجاب جامعه، با نظر مثبت من، تصمیم گرفتیم حجاب را الزامی کنیم و طرح اجباری شدن حجاب در ارتش به عهده من بود که به همه دژبان‌ها گفتم هیچ زن بی‌حجابی را از فردا راه ندهید.

در گام اول، همه زنان کارمند مستقر در ستاد مشترک ارتش را که نزدیک به ۳۰ نفر بودند، جمع کردم و پس از گفت‌و‌گو با آنان قرار گذاشتیم از فردای آن‌روز با روسری در محل کار حاضر شوند.

زنان کارمند که همگی بجز دو یا سه نفر بی‌حجاب بودند، شروع کردند به غر زدن و شلوغ کردن، ولی من محکم ایستادم و گفتم: از فردا صبح، دژبان مقابل درب ورودی موظف است از ورود خانم‌های بی‌حجاب به محوطه ستاد مشترک ارتش جلوگیری کند.

نام کتاب : خاطرات دکتر حسن روحانی

 

پی نوشت 1 :خدا عزتت بده سید که توو همین مدت کوتاه اینقدر خوب و مؤثر عمل کردی، ان شاءالله که ذخیره آخرتت بشه. و اینکه توو همین مدت کوتاه هم میشه عملکرد این دو نفر رو ارزیابی کرد.

پی نوشت 2 : جالبه که حرف دیوارکشی هم از اول برای خود ایشون بود و وصلش کرد به آقای رییسی و تعجبم از اون مردمیه که این حرف دیوارکشی مسخره که به بچه هم بگی خندش میگیره رو باور کردن و اینجوری با سرنوشت ایران ۸ سال بازی کردن ... به قول حضرت آقا واسه دونه دونه این رأی های بدون تحقیق فردای قیامت باید جواب بدیم.

زیست مجازی

کاش در زیست مجازی خود یاد بگیریم راجع به آنچه می‌بینیم و می‌شنویم آنقدر سریع و سطحی قضاوت نکنیم. اخبار تک خطی و یک‌طرفه مطلقا قابل اعتماد نیستند و بارها ثابت شده موضوع فراتر از چیزی است که روایت و پذیرفته می‌شود. خیلی اگر احساسات‌مان جریحه‌دار شده، برویم دنبال کشف حقیقت و مطالبه واقعیت، نه نشر بدون تحقیق روایت. خدا را شکر که این جماعت دست به نقد مجازی قاضی نشده‌اند وگرنه معلوم نبود سر چند بی‌گناه را بدون تحقیق برباد می‌دادند! هیچ‌وقت بدون شنیدن توضیحات طرف از زبان خود او نباید قضاوت کرد.

به چند مورد عجله در قضاوت و نتیجه متفاوت روایت توجه کنید:

۱. پسری سیرجانی فیلمی در اینستاگرامش منتشر می‌کند که دارد دختری را در خانه باغی کتک می‌زند. همه چیز طبق ویدئو به نفع دختر و شبیه یک جنایت است. ماجرا اما یک حلقه مفقوده مهم دارد؛ دختر عاشق پسر بوده و چند ماه در مجازی به دلیل بی‌محلی شدن از جانب او فحاشی می‌کرده و آن پسر آنگونه انتقام گرفته. با وجود این نکته حق با کیست؟ نمی‌دانیم! اما می‌دانیم قضیه خیلی تفاوت می‌کند با روایت نخست.

۲. فیلمی منتشر می‌شود که دختری آبادانی، زخمی روی زمین افتاده و چند زن دست‌وپای او را گرفته‌ و کتک می‌زنند و نگهبانی نیز بدن او را لمس می‌کند. اینجا هم همه چیز تداعی کننده یک جنایت است اما در ادامه مشخص می‌شود آن دخترِ دارای اختلال روانی، به قصد باج‌گیری و با سلاح سرد به خانه و خانواده طرف مقابل حمله کرده. در این صورت آیا همه تقصیر متوجه اوست؟ شاید آری و شاید خیر؛ اما در اینجا نیز آنچه اهمیت دارد این است که ماجرا به کلی متفاوت شد از آنچه در ابتدا نقل محافل بود.

۳. طبق توضیحات ذیل قطعه فیلمی منتشره در رسانه‌ها از یک دوربین مدار بسته‌، گفته می‌شود مردی با ظاهر مذهبی به زنی بی‌حجاب تذکر می‌دهد و در ادامه با او درگیری فیزیکی پیدا می‌کند. تیترها چنین تنظیم می‌شود: کتک خوردن یک زن به دلیل کشف حجاب! اذهانی که زن را همیشه مظلوم می‌پندارند و از تیتر تأثیر می‌پذیرند، مرد را مقصر می‌دانند؛ خصوصا که فرصت تخریب فریضه امربه‌معروف نیز مهیاست! دقت در فیلم اما نشان دهنده موضوعی دیگر است: تذکر مرد به زن، لگد پرانی زن به مرد، و سپس دفاع و واکنش فیزیکی متقابل مرد. در اینجا حق با کیست؟ چون روایات دو طرف را نشنیده و کلام رد و بدل شده را نمی‌دانیم، از قضاوت و تعیین تقصیر اجتناب می‌کنیم و البته می‌دانیم که اگرچه فیلم همان است اما تیترهای شیطنت‌‌آمیز و بی‌دقتی در فیلم، چقدر می‌تواند حتی بر مشاهدات عینی مخاطب اثر بگذارد.

سربازی کنیم و سربازان خودی را نکشیم

‌بیایید جهان و انسان‌هایش را اینطور تصور کنیم. زمینی هموار داریم که انسان‌ها، حکم لامپ‌های روشنی را دارند که سرتاسر این زمین را پر کرده‌اند. این چراغ‌های روشن، این ضمایر نورانی در معرض خطر هستند که خاموش شدن هر کدامشان یعنی خاموش شدن این زمین. حامیان تاریکی، تمام تلاششان را می‌کنند برای خاموش کردن این چراغ‌ها و در سوی دیگر علاقه‌مندان به روشنایی قرار دارند که باید بایستند و محافظت کنند از منابع نور...

تمثیل نور و ظلمات را خداوند در سوره بقره آورده است: «خدا یاور مؤمنان است. ایشان را از تاریکی‌ها به روشنى مى‌برد. ولى آنان که کافر شده‌اند طغیان‌گران یاور آنها هستند، که آنها را از روشنى به تاریکی‌ها مى‌کشانند.»

🔴اکنون این چراغ‌های روشن و ضمایر پاک انسانی که نشأت گرفته از نور واحد هستند، در معرض سنگ‌های عصیان‌گرانند. این چراغ‌ها محافظ می‌خواهند. همیشه این جمله تکراری را می‌گفتیم که «چرا ما فقط برای خودمان جلسه می‌گذاریم؟» و پاسخ همینجاست؛ تا نگذاریم که چراغ‌ها شکسته و خاموش بشوند!

🔴کلیپ جدید ساسی مانکن نشان داد که کفر با تمام قوا به میدان آمده! یکی با ابزار موسیقی، دیگری با شهوت، آن یکی با شکم‌پرستی حیوانی و دیگری با تنبلی و سرخوشی و آن یکی با طمع و پول پرستی. دیدید که چطور ابراهیم حامدی یا همان ابی را که چپ و راست به ما به عنوان نماد موسیقی متعالی معرفی می کردند با عکس یادگاری با ساسی مانکن و گذراندن عروسی فرزندش با او، برایش رپورتاژ آگهی رفت؛ دیدید که چطور شادمهر عقیلی که او هم نماد هنر ارزشمند بود، طمع را به ما تزریق کرد. بله؛ عصیان‌گران با هم و در کنار هم هستند. آنها سربازان ارتش شیطان هستند و ساسی مانکن هم سربازی‌اش را طی می‌کند.

🔴اما در جبهه حق، در جایی که ما نیازمند محافظان چراغ‌های پاک فطری هستیم وضعیت چگونه است؟ اگر ما وسط جنگ میان حق و باطل هستیم، چرا کنار هم و با هم نیستیم؟

🔴چرا اینطور به ماجرا نگاه نمی‌کنیم که مثلا علی‌اکبر رائفی‌پور، ۱۰۰۰ چراغ را محافظت می‌کند، علیرضا پناهیان ۵۰۰۰ هزار چراغ و حسن عباسی مثلا ۸۰۰۰!؟ آیا در جنگ نظامی، آنکه کلاشینکف در دست می‌گیرد را کنار می‌گذارند و فقط تک‌تیرانداز وارد عملیات می‌کنند؟

🔴ماجرای ساسی مانکن نشان داد که ما نیاز داریم، حتی برای خودمان، برای ما جماعت ریش‌دار و یا چادری هم مدام و مدام کار کنیم و نگوییم و نپرسیم تاثیرش کجاست؟ ما نیاز داریم به اینکه محافظان این چراغ‌ها را کنار نگذاریم! کنار گذاشتن هر کدام از اینها، یعنی نابودی چراغ‌های بیشتر! سربازان خود را نکشیم...