زندگی با خاطرات استعمار

سال ۱۲۸۶ در اوج مجاهدت ملت رنج دیده ایران در مسیر پیروزی انقلاب مشروطه دولت انگلستان و روسیه بصورت سری و بدون اطلاع ایران طی قرارداد ۱۹۰۷ کشورمان را بین خود تقسیم کردند. این قرارداد چراغ سبز انگلستان به روس ها بود تا مشروطه را سرکوب کنند.

چند سال بعد یعنی در ۱۲۹۴ دولت انگلستان و روسیه تزاری قرارداد قبلی را تکمیل کرده و مناطق نفوذ خود را گسترش دادند. این قرارداد، همان قرارداد ۱۹۱۵ است که در این تقسیم بندی خاک ایران باز هم دولت ایران از انعقاد آن اطلاع نداشت.

ششم آذر ۱۳۲۲ در دوره محمدرضا پهلوی و دوره پیروزی نهایی متفقین بر آلمان نازی بدلیل درخواست استالین کنفرانسی در سفارت شوروی در تهران برگزار شد. نخست وزیر انگلستان چرچیل و رئیس جمهوری آمریکا روزولت نیز در اجلاس حضور داشتند. اما این بار هم سری و بدون اطلاع دولت علی سهیلی وارد ایران شدند

سهیلی نخست وزیر می نویسد:

ابتدا از طریق کاردار شوروی در تهران در جریان برگزاری این اجلاس در تهران قرار گرفتم... روز چهار آذر استالین و روز پنجم آذر روزولت و چرچیل وارد تهران شدند. کنفرانس مشترک آنان روز شش آذر شروع شد. روز هفتم آذر نشست محرمانه آنان در سفارت شوروی جریان داشت، روز نهم این نشست خاتمه یافت و اعلامیه مشترک آنان منتشر شد و روز دهم رهبران هر سه کشور از ایران خارج شدند

چرچیل در صحن سفارت به شاه ایران به اندازه احوال پرسی وقت داد، روزولت حاضر نشد به کاخ و دیدار شاه جوان برود و استالین شرط گذاشت در صورت تغییر محافظان کاخ شاه و گماشتن روس‌ها بعنوان محافظ به دیدار شاه خواهد رفت.

تحقیر پشت تحقیر...

حالا استعمارگران دیروز که پر و بال شان ریخته امروز با خاطرات خوش آن دوران زندگی می‌کنند!!!!

واکنش تند و غیرتمندانه کاربران فضای مجازی به این گستاخی سفیر روسیه در یادآوری آن روز تحقیر آمیز ملت ایران قابل ستایش است. البته مقامات رسمی ما نباید به "موضع گیری" بسنده کنند و برخورد لازم است.

در واقع وزارت خارجه و رئیس مجلس به توییت زدن اکتفا نکنند، این دو نفر را فراخوانده و دو کتاب تاریخ معاصر و تحولات ایران به آنها بدهند تا قدری با مطالعه متوجه شوند: اینجا "انقلاب" شده است. الان قاجاریه یا پهلوی نیست که اینها بتازند.

نه ما آن ایران توسری خوریم...

نه شما ابرقدرت های بعد جنگ جهانی دوم...

تمام شده...

بفهمید...

یک صندلی خالی و دو حاشیه مهمتر از متن

‌

عکس یادگاری حاشیه ساز سفرای روسیه و انگلستان در تهران واکنش‌های بسیاری در پی‌داشت.

برخی انتشار این عکس که یادآور کنفرانس ۱۹۴۳ تهران‌ (فاتحان جنگ جهانی دوم) می‌باشد را دهن کجی به مردم ایران و برخی آن را نماد اشغالِ کشورمان در زمان جنگ جهانی می‌دانند.

ابتدا لازم به ذکر است در کنفرانس ۱۹۴۳ (آذر ۱۳۲۲) که با حضور چرچیل، استالین و رزولت در تهران و هرچند با تحقیر شاه و حکومت ایران برگزار شد، اصلا مسئله ایران نبود.

بلکه هدف کلی این کنفرانس توافق فاتحین درباره چهره جهان پس از پایان جنگ و طرح ریزی تاسیس سازمان ملل بود و اتفاقاً استقلال و تمامیت ارضی ایران با صدور اعلامیه‌ای در پایان همین کنفرانس تضمین گردید.

🔺۱- اما یک حاشیه مهم تر از متن تصویر فوق، شیطنت سفارت روسیه و قرار دادن صندلی ایست که براساس همان عکس تاریخی، جای خالی آمریکاست.

اگر نیت صرفاً گرفتن یک عکس یادگاری بین دو طرف در یک لوکیشن تاریخی بود، پس نیازی به قراردادن یک صندلی خالی آن وسط نبود و احتمالا این صندلیِ خالی در راستای همان کل‌کل همیشگی روسیه-آمریکا و این پیام است که در غیاب تو این ما هستیم که در منطقه حضور داریم و مدیریت می‌کنیم!

این پیام هرچه باشد، ایران نباید وسیله و ابزار کل‌کل های طرفین باشد و نیاز به واکنش قاطع دارد تا دیگر تکرار نشود.

‌‌‌🔺۲- واکنش سفارت روسیه و بیان اینکه «صرفاً قصدما یادآوری و احترام به تلاش‌های مشترک دولت‌های متحد علیه نازیسم در جنگ جهانی دوم بوده و قصد بی احترامی به ایران را نداشتیم» حاشیه مهم تر از متن دیگر این اتفاق بود.

‌سال ۱۹۴۳، سران سه کشور قدرتمند دنیا در تهران گردهم می‌آیند و حتی شاه جوان را لایق یک اطلاع ساده نیز نمی‌دانند و صرفا جداگانه و برای چند دقیقه شاه را به حضور می‌پذیرد (توجه کنید، میهمان میزبان را به حضور می‌پذیرد)

حالا بعد از انتشار یک عکس یادگاری حاشیه‌ساز، حتی پیش از هرگونه واکنش رسمی از سوی کشورمان، سفارت روسیه به عنوان منتشرکننده این عکس عذرخواهی کرده و البته عذرخواهی غیر رسمی و توییتری کافی نیست و منتظر واکنش قاطع از سوی دستگاه سیاست خارجه هستیم تا بیش از اینها تنبیه بشوند و بدانند نه ایران امروز آن ایرانِ ذلیلِ ۱۹۴۳ است و نه آنها تنها تصمیم گیران نظم و امنیت امروز منطقه و جهان!

این تفاوت ایران امروز و دیروز ما قابل توجه است.